ساخت پوستی مصنوعی که چین و چروک ها را از بین می برد - فروش برتر

سوزان کیلمر، یک متخصص پوست از دانشگاه کالیفرنیا می گوید: این پلیمر پتانسیل های بسیار زیادی دارد. کیلمر به این نکته اشاره می نماید که افرادی که به اگزما یا دیگر ناراحتی های پوستی مبتلا هستند، اغلب اوقات پوست شان را با پانسمان های ضخیم می بندند یا حتی کیسه های پلاستیکی روی پوست شان می گذارند تا دارویشان پاک نگردد. او می گوید: حالا به جای اینکه بیماران آن همه چیز روی پوست شان بگذارند، می توانند از این لایه نامرئی استفاده نمایند.

پوست ما انسان ها بسیار حساس و آسیب پذیر است و از عوامل مختلفی مثل پرتوهای فرابنفش خورشید، خراش ها و بریدگی ها، بیماری ها و البته گذر زمان صدمه می بیند. پوست جوان معمولا به شدت منعطف است، به همین علت است که وقتی پوست را نیشگون می گیریم، دوباره به حالت اول برمی گردد. ریشه این خاصیت پوست در شبکه ای از رشته های پروتئین است که مثل کش عمل می نمایند و پوست را به حالت عادیش بازمی گردانند. اما با گذر زمان این رشته های پروتئینی از هم می پاشند و در سنین بالا دیر به دیر جایگزین می شوند. در نتیجه در سنین بالا پوست می افتد و چین و چروک روی آن به وجود می آید.

یک متخصص پوست به نام آر. راکس اندرسون می گوید کسانی که مشکل اگزما یا سوریاس دارند، پوست شان آنقدر خشک می گردد که از شدت خارش و سوزش آن نمی توانند شب بخوابند. براساس گفته اندرسون 20 درصد بچه ها و 10 درصد بزرگ سالان آمریکا به بیماری اگزما دچار هستند.

اندرسون و باربارا گیلکرست، یک متخصص پوست از بیمارستان ماساچوست برای درمان این ناراحتی های پوستی با یک کارشناس مواد به نام رابرت لنگر وارد همکاری شدند. هدف آنها ساخت محصولی بود که بتواند خاصیت انعطاف پذیری پوست جوانی را برگرداند و اما در عین حال شفاف و منعطف باشد. آنها اولین پوست دوم را با ژل سیلیکون-پلیمر ساختند که با یک ژل دیگر فعال می گردد. این پوست دوم به عنوان محصولی برای از بین بردن موقتی پف زیر چشم معرفی گردید. اما درباره قیمت بسیار بالای این محصول انتقادهای زیادی شد.

بنابراین لنگر و تیمش دوباره به آزمایشگاه بازگشتند. آنها این بار هم همان هدف قبلی را داشتند و از ماده اولیه مشابهی استفاده کردند. این ماده پلیمرهای سیلیکونی است که سیلوکسان نام دارد و همواره در محصولات آرایشی استفاده می گردد و بی خطر است. اما لنگر و همکارانش اجزای بسیاری را تغییر دادند. آنها همه چیز را از طول زنجیره های مولکولی گرفته تا نحوه کنار هم قرار گرفتن گروه های شیمیایی، تغییر دادند. لنگر می گوید او و همکارانش صدها فرمولاسیون مختلف را آزمایش کردند. در نهایت آنها به پلتفرمی رسیدند که به یاری آن می توانستند مقدار ضخامت، انعطاف و دوام آن لایه را تغییر دهند تا این محصول کاربردهای پزشکی و آرایشی مختلفی داشته باشد.

مصرف نمایندگان مثل محصول قبلی در دو مرحله از این لایه استفاده می نمایند. اول ژل سیلوکسان به پوست مالیده می گردد. سپس یک ژل دیگر که محتوی کاتالیزور پلاتینیوم است روی آن مالیده می گردد که در نتیجه آن یک لایه نازک روی پوست تشکیل می گردد.

بسته به نوع فرمولاسیون این لایه، پس از خشک شدن 10 درصد جمع می گردد. اندرسون و همکارانش این فرمولاسیون آرایشی را روی 12 داوطلب آزمایش کردند. پس از اینکه آنها دو ژل را به زیر چشمان داوطلب مالیدند، این لایه نازک جمع شده و پوست را سفت کرد. همان طور که این تیم در ژورنال Nature Materials گزارش داده، این لایه نازک در عرض 24 ساعت پف زیر چشم را تا 40 درصد کمتر کرد. آزمایش های این محققان بعلاوه نشان داد که پس از 24 ساعت، مقدار آب از دست رفته پوست 23 درصد کمتر شد، چون این لایه به عنوان نوعی محافظ عمل می نماید و مانع از خشک شدن پوست می گردد.

با اینکه این محصول هنوز برای اگزما، سوریاس و دیگر ناراحتی های پوستی آزمایش نشده، اما گیلکرست می گوید امیدوار است که این ماده روزی بتواند برای بیماران با این ناراحتی ها مفید باشد. او می گوید یک لایه محافظتی روی پوست آسیب دیده می تواند تا حدی به آن بیماران یاری کند. اما شاید نسخه های آینده این محصول با داروهایی همراه باشند که با گذر زمان آزاد می شوند. اندرسون و لنگر از همین حالا کارشان را آغاز نموده و شرکت جدیدی به نام Olivo Lans تاسیس نموده اند تا در جهت اهداف پزشکی محصول شان کوشش نمایند.

منبع: Science Mag