مهاجرت پرستار ایرانی به خارج، با وجود کمبود شدید پرستار، قراردادهای 89 روزه بلای جان پرستاران کشور! - فروش برتر

به گزارش خبرنگار گروه اجتماعی خبرنگاران، فرزانه فراهانی- سالانه بیش از 1000 پرستار ایرانی از کشور مهاجرت می نمایند و در دیگر کشورها مشغول به کار می شوند؛ این آمار دبیرخانه پرستاری ایران است که طی ماههای گذشته در مصاحبه با رسانه ها اعلام شده است.

آمار فوق تنها در یک عدد 3 رقمی ساده ختم نمی گردد و در واقع این کشور ما و مردم این مرز و بوم هستند که از وجود هزار نیروی خوب و کارآمد و خدماتی که در بخش های درمانی ارائه می دهند، محروم شده اند.

دست روی دست گذاشتن مسئولان در مهاجرت پرستاران!

مهاجرت و خروج نیروهای متخصص و تحصیل نموده ایرانی در رشته پرستاری در حالی افزایش پیدا نموده است که شرایط حوزه سلامت و تعداد پرستاران شاغل در بخش های مختلف به ویژه در بخش بستری بیماران کرونایی مطلوب نیست و مسئولان مربوطه هم به جای افزایش و ارتقاء حقوق این قشر زحمتکش دست روی دست گذاشته و ظاهرا افزایش مهاجرت پرستاران اهمیتی برای آن ها ندارد.

بسیاری از پرستاران با قراردادهای 89 روزه در بیمارستان ها و مراکز درمانی نقاط مختلف کشور مشغول هستند و علاوه بر عدم امنیت شغلی و دریافت نکردن حقوق کافی و شیفتهای پی در پی و بی وقفه، باید نگران بیکار شدن خود پس از فروکش کردن بیماری کرونا هم باشند.

با شیوع کوید 19 در جهان و درگیر شدن نظام سلامت در سایر جوامع جهان، در کشورهای نزدیک ایران پیشنهاد شرایط کاری خوب و حقوق وسوسه انگیزی به پرستاران ایرانی داده شده است و متاسفانه تا کنون بیش از هزاران پرستار به این قبیل پیشنهادات شغلی پاسخ مثبت داده و از کشور مهاجرت نموده اند.

بیگاری از پرستارها با قراردادهای 89 روزه!

از قرار استخدام رسمی پرستارها که همچنان عملی نشده است بگذریم، قرار بود بساط قراردادهای 89 روزه به ویژه برای افرادی که مثل پرستارها شغل سختی دارند برچیده گردد و به تحقق حق و حقوق این افراد نظارت بیشتری گردد که این وعده هم همچنان عملی نشده به جای مانده است.

پرستارهای حاضر در مراکز درمانی در موجهای مختلف شیوع بیماری کرونا پایه ثابت همراه سایر اعضای کادر درمان بوده اند و تعداد قابل توجهی از این قشر زحمتکش نیز به علت ابتلا به کوید 19 جان خود را از دست دادند.

به گفته مسئولان نظام پرستاری عدم امنیت شغلی و حقوق ناچیز از مهمترین عواملی محسوب می شوند که پرستاران ایرانی به موضوع مهاجرت و اندیشیدن به تسهیلات خوب و قابل توجه دیگر کشورها فکر نمایند و برای مهاجرت اقدام نمایند.

از پیشنهاد حقوق 350 میلیون تومانی امارات گرفته تا حقوق و مزایای خیره نماینده دیگر کشورها و اوضاع نابسامان پرستاری و حقوق آن در داخل کشور برای پرستاران ایرانی، همه و همه جزو عواملی هستند که موجب تصمیم پرستارها برای مهاجرت از ایران می شوند.

آذر ماه امسال بود که محمد میرزابیگی رئیس سازمان نظام پرستاری نخستین راه چاره جلوگیری از خروج و مهاجرت پرستاران ایرانی را ایجاد جذابیت شغلی برای آن ها برشمرد و البته برطرف معضل عدم امنیت شغلی را هم از موارد مهم این ماجرا عنوان کردند.

ضرورت تحقق به موقع حقوق پرستاران!

دوران سخت شیوع بیماری کرونا در موجهای گذشته با از جان کار کردن پرستاران سپری شد و زحمات این افراد هرگز از فکر مردم فراموش نخواهد شد و اکر این از جان گذشتگی و ایثار نبود، آمار تلفات بیماران کرونایی چند برابر بیشتر از آمار فعلی می شد.

به علت شرایط سخت و پر استرسی که شغل پرستاری به همراه دارد، در صورت عدم پرداخت حق و حقوق پرستارها به سرعت فرسودگی شغلی این افراد و آسیبهای روحی و روانی آن ها دامن زده می گردد و این نظام سلامت کشور است با ضرری جبران ناپذیر روبرو خواهد شد.

بدون تردید اگر شرایط کاری پرستاران به خوبی فراهم شده و حقوق و مزایای آن ها به درستی و به موقع پرداخت گردد، بسیاری از پرستاران که در فکر مهاجرت هستند به این کار دست نخواهند زد و با عشقی که به شغل خود و هموطنانشان دارند پا از این آب و خاک بیرون نمی گذارند.