10 دقیقه های روی اعصاب تلویزیون - فروش برتر

به گزارش شرق، شاگردان یحیی گل محمدی که به اراک سفر نموده بودند تا برابر آلومینیوم به میدان بروند، با یک گل مغلوب شدند تا بعد از 280 روز دوباره طعم شکست در لیگ را بچشند؛ آن هم باز مقابل آلومینیوم و البته رسول خطیبی. این تیم که کلا در 34 مسابقه اخیرش در لیگ برتر فقط یک شکست داشت و آن هم برابر همین آلومینیوم بود، دوباره طعم تلخ ازدست دادن امتیاز را چشید.

به این ترتیب، سرخ های تهرانی فرصت رسیدن به صدر جدول و تیم های 9 امتیازی سپاهان و استقلال را از دست دادند. البته که این بازی و ازدست رفتن امتیازش، تنها موضوعی نبود که طرفداران پرسپولیس را شاکی کرد، چون نوع فیلم برداری این مسابقه به ویژه در 18 دقیقه ابتدایی، حسابی بحث برانگیز بود.

در شرایطی که کمپانی های مختلف پخش کننده فوتبال در جهان، هرساله، سعی در بهبود کیفیت و ارائه خلاقیت بیشتر دارند، در ایران، این جهت در این دروه، حداقل تا به اینجا از سوی تلویزیون پیموده که نشده هیچ، ظاهرا جهت برعکس انتخاب شده است! کیفیت تصاویر پخش شده از تلویزیون ایران به ویژه در بیشتر بازی های شهرستان ها همیشه یکی از موضوعات ناراحت کننده بوده است.

از طرفی، نداشتن کارگردان تخصصی که به مقوله پخش فوتبال بپردازد هم مورد دیگری است که مخاطبان تلویزیون را آزار داده است. درحالی که کارگردان های خارجی برای بالابردن کیفیت تصاویر و رضایت مخاطب دست به ابتکار های جالب از جمله ارائه نمای 360 درجه، کار های گرافیکی آنلاین برای معین کردن تاکتیک مربیان و فیلم برداری به شیوه پلی استیشن را در دستور کار قرار می دهند، در ایران این موضوعات شبیه به رؤیاست و همچنان ارائه تصاویر باکیفیت تلویزیونی مناسب، ابتدایی ترین خواسته مخاطبان است.

اگرچه در یکی، دو سال اخیر، صداوسیما کوشش نموده در این زمینه گام بهتری بردارد، ولی چندان پیروز نبوده است. در رقابت های همین فصل، در سه بازی مهم، دست کم سه بازه زمانی 10 دقیقه وجود داشته که اعصاب مخاطب را هدف قرار داده است. قطع تصاویر پخش زنده بازی سپاهان و مس رفسنجان یکی از نمونه های شاخص این اتفاق است. اگرچه صداوسیما بعدا با صدور بیانیه ای علت این مورد را شرح داد، ولی رخ دادن چنین اتفاقاتی آن هم در شرایطی که 21 فصل از لیگ برتر (!) سپری می گردد، موردی نیست که بگردد به راحتی از کنارش عبور کرد. مورد دوم که بسیار عجیب تر هم بود، مربوط به ملاقات تیم های فولاد و پرسپولیس بود. بازی ای که تا هشت دقیقه ابتدایی با دوربین خط آفساید به نمایش گذاشته شد! آن هم به شیوه ای که گویی فیلم بردار در حال تست دوربین جدیدی بود که در اختیارش قرار گرفته است!

اگرچه آن مورد بعد از هشت دقیقه اصلاح شد، ولی شرح یا توجیه قابل قبولی در این زمینه ارائه نشد. خاتمه روز گذشته و در پخش ملاقات تیم های آلومینیوم اراک و پرسپولیس هم دوباره زاویه دوربینی که قرار بود بازی را به تصویر بکشد، به گونه ای بود که گویی مخاطب را روی ردیف اولی جایگاه استادیوم نشانده است و نمای واضحی از بازی ارائه نمی کرد. این شیوه عجیب وغریب 18 دقیقه ادامه داشت و از آن موقع به بعد، بازی با دوربینی که در زاویه بالاتر قرار گرفته بود، پخش شد.

حال که تلویزیون برای پخش بازی های لیگ برتر، قرار نیست ریالی به عنوان حق پخش بدهد، دست کم بهتر است با تخصصی ترکردن حوزه کارگردانی فوتبال، سعی در جلب رضایت مخاطب داشته باشد. نوکردن تجهیزات و پوشش بازی از زوایای تازه، حداقل انتظاری است که مخاطبان فوتبال می توانند از تلویزیون داشته باشند