گزَغ ها و گربولک ها در فکرهای خنده دار خانم نویسنده! - فروش برتر

از وبلاگ قالبفا دیدن فرمایید و کلی مقاله و خبر جالب مطالعه نمایید.

او تا حالا چندین کتاب نوشته، مثل باغ وحش روی ریل، کارآگاه بازی های یک سوسک کم حافظه، مجموعه چهار جلدی دستورالعمل گیج بازی و...

به مناسبت چاپ کتاب های طنزشان، به سراغ او رفتیم که بپرسیم چه طور این همه ایده خنده دار برای نوشتن به ذهنش می رسد.

* * *

• شنیده ایم رئیس باغ مادام خل چه به بازار آمده. می گردد برایمان بگویید قضیه از چه قرار است؟

باغ مادام خل چه با نشر زرافه و کلی گربه به بازار آمده. قضیه از این قرار است که مادام خل چه و رئیس باغش که یک گربه است، به اضافه یک پسره که اسمش همین است، یعنی پسره، کلی ماجرای خنده دار برای بچه ها درست نموده اند؛ پسره با آزمایش های عجیب و غریبش، مادام خل چه با باغ پر از گربه اش و یک گربه بدبخت و دم بریده که مثلاً رئیس است.

تا این جا استقبال از این کتاب خوب بوده و امیدوارم خواننده هایی که بعد از این هم کتاب را می خوانند دوستش داشته باشند.

• می گویند شما خیلی خلاق هستید. خلاقیتتان را از کجا می آورید؟

لابد فکر می کنید صبح ها نان و پنیر و خلاقیت می خورم! اما اصلاً این طور نیست. شاید هم بهتر باشد جواب این سؤال را پسره بدهد. چون او خیلی از من خلاق تر است. مثلاً به این فکر می نماید که گربه را با وزغ ترکیب کند و موجود عجیبی به اسم گزغ بسازد. یا یک ترکیب جدیدی از گربه و مارمولک به دنیای جانوران به اسم گربولک اضافه کند. اما اگر بخواهم در خصوص خودم بگویم، باید به دنیای بچگی ام برگردیم. به بچگی خودم و بچه های دیگر که نگاه می کنم می بینم پر از خلاقیت اند. دنیای کودکی و نوجوانی پر از خلاقیت، فکرها و حرف های نو است که می تواند کلی ایده برای نوشتن به آدم بدهد.

• چه شد که تصمیم گرفتید بیش تر کتاب هایتان را طنز بنویسید؟

راستش من هیچ وقت به طور رسمی تصمیم نگرفتم طنز بنویسم! من همان طوری که فکر می کنم می نویسم، اما معمولاٌ بقیه به فکرهای من می خندند! کم کم وقتی این خنده ها تکرار شد متوجه شدم که انگار حرف های من برای بقیه بامزه است و به این مدلی که من می نویسم، طنز می گویند.

• در زمان نوجوانی کتاب طنزی خوانده اید که یادتان مانده باشد؟

بارها و بارها کتاب های تن تن را می خواندم و هربار از طنزی که در ماجراهایش بود لذت می بردم و تعجب می کردم که نویسنده تَن تَن چه طور توانسته این همه داستان باحال و متنوع و ماجراجویانه بنویسد که طنز هم باشد. توی دلم می گفتم: خوش به حالش!

• نوجوان هایی که می خواهند نویسنده شوند، به خصوص طنزنویس، باید چه کار نمایند؟

پیشنهادم به نوجوان ها این است که خوب به اطرافشان، به شخصیت و روابط آدم ها، به گفت وگوها و اتفاقات کوچکی که دور و برشان می افتد، دقت نمایند. اتفاقات معمولی و روزمره ما پر از طنز است. فقط کافی است زاویه مان را با آن ها طوری تنظیم کنیم که قسمت طنزشان به چشممان بیاید.

--

• بخشی از کتابِ

باغ وحش روی ریل (صفحه ی5تا8)

این که می گویند در سفر باید شناخت، خیلی درست است. من حتی همسترم را هم در سفر شناختم. هرچند اصلاً قرار نبود با ما به این سفر بیاید. اما آمدنش باعث شد شخصیتش برایم رو گردد و اخلاقش بیش تر دستم بیاید. غیر از همستر، بابام را هم در همین سفر شناختم. آن هم بعد از 14سال آزگار!

قرار بود 10 روز از عید را با قطار برویم جنوب پیش عمه ام. 10 روز برای دوربودن از همستر شخصی انسان، خیلی زیاد است. مثل این است که آدم 10 روز از مسواکش دور باشد. آیا این درست است؟

این درست نیست و چون درست نیست، من به توصیه های ایمنی مامانم گوش نکردم. مامانم به من و بابا و برادر و خواهرم اولتیماتوم داد که اسباب بازی هایمان را به هم سایه ها بسپاریم. منظورش از اسباب بازی همستر من، کاسکوی بابا، گربه برادرم و جعبه کرم های ابریشم خواهر پنج ساله ام بود؛ توهینی نابخگرددنی!

گربه و کرم ابریشم را نمی دانم، اما همستر یک موجود زنده و یک شخصیت اجتماعی قابل احترام است. او یک دوست و همراه همیشگی است که می تواند مقدار قابل قبولی از برگه های امتحانی را که معلم در دادن نمره خوب به آن ها خساست به خرج داده، با دندان هایش تیکه پاره کند و دل صاحبش را خنک. تازه اگر هیچ کدام از این هنرها را نداشت باز هم به کاسکوی بی اخلاق بابام شرف داشت؛ چون همواره خفه است و مثل پرنده برخی ها حرف زشت از دهنش درنمی رود.

من نمی دانم بابام از چه چیز این کاسکو خوشش آمد که آن همه پول بالایش داد و از رفیقش خریدش. کاسکو که اسمش را گذاشته ایم طلبکار (اسم قبلی اش بزرگمهر بود) پیش رفیق بابام تربیت شده. من و برادرم گاهی در خصوص این که بابام چه رفیق بی تربیتی برای خودش انتخاب نموده درددل می کنیم.

در عوض همستر یک حیوان مظلوم و بی سر و صداست که جای کسی را تنگ نمی نماید و هیچ توقعی از اطرافیانش ندارد. همین که بگذاری اش توی گوی تا برای خودش گردش کند و غذای مختصری هم به او بدهی برایش کافی است. به خاطر تمام این دلایل محکمه پسند من تصمیم گرفتم همسترم را با خودم به قطار بیاورم!

نویسنده: زهرا شاهی

تصویرگر: مسعود کشمیری

ناشر: انتشارات علمی و فرهنگی

تلفن: 88665728

قیمت: 14هزار تومان