کتاب های پیشنهادی حداد عادل - فروش برتر

به گزارش روابط عمومی سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران، رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی و بنیاد سعدی و عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی با حضور در پویش کتابخوانی ملی که توسط سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران در حال برگزاری است، گفت: بنده کتاب های متنوعی در حوزه های مختلف می خوانم. در واقع کتابخوانی تفریح، آسایش و آرامش من است و در این پویش قصد دارم یک کتاب ادبی و دو کتاب زندگینامه تاریخی را معرفی کنم. در حوزه کتاب ادبی، مکتوبات مولانا جلال الدین رومی، صاحب مثنوی است.

او ادامه داد: شاید بسیاری از اهل علم و ادب ندانند که از مولانا غیر از مثنوی، دیوان شمس، فیه ما فیه و مجالس سبعه، مجموعه نامه هایی هم موجود بوده است. این نامه ها در قدیم گردآوری شده که حدود 150 نامه، در کتابخانه های ترکیه بوده و در 100 سال پیش تصحیح شده و به چاپ رسیده است. در ایران نیز چندین بار به چاپ رسیده و چاپ انتقادی و دانشگاهی این نامه ها با تصحیح دکتر توفیق سبحانی بوده و توسط مرکز نشر دانشگاهی چاپ شده است. بنده نیز گزیده ای از این نامه ها را که حاوی 65 نامه است با شرح و شرح لغات و عبارات مشکل، همراه با یک مقدمه 130 صفحه ای منتشر نموده ام که می تواند کتاب درسی در مقطع کارشناسی ارشد برای رشته های ادبیات فارسی باشد.

حداد عادل این نامه ها را سندی مهم برای معرفی اوضاع و احوال اجتماعی زمان مولانا دانست.

رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی در ادامه از علاقه اش به مطالعه کتاب های تاریخی گفت و اضافه نمود: خواندن کتاب های تاریخی از حیث آگاهی نسبت به گذشته تاریخی و تصمیم گیری درباره آینده اهمیت دارد. به همین دلیل بر خواندن کتاب های تاریخی تاکید دارم. سلسله کتاب های روزنامه خاطرات ناصرالدین شاه قاجار از جمله کتاب ها در باب خواندن تاریخ است که خواندن آن را پیشنهاد می کنم.

او که یادداشت های روزانه را یک سند معتبر به شمار می آورد سپس بیان نمود: یکی دیگر از کتاب های مهم در حوزه تاریخ، اثر دوجلدی شرح زندگانی من (تاریخ اجتماعی و اداری دوره قاجاریه) است. مولف این کتاب شخصیتی محترم به نام عبدالله مستوفی است و به نظر من این کتاب یکی از بهترین آثار در حوزه زندگینامه به زبان فارسی است و از جنبه های مختلف این کتاب خواندنی است. کتاب شرح زندگانی من از حیث نگارش و نثر فارسی یک نمونه عالی در ادبیات و زبان فارسی در دوران معاصر به شمار می رود.

غلامعلی حداد عادل در ادامه مطالعه یادداشت های روزانه محمدعلی فروغی را در پویش کتابخوانی ملی پیشنهاد کرد و گفت: این کتاب قبل از انقلاب در دسترس نبوده و فقط خاندان فروغی به این نوشته ها دسترسی داشته اند، اما بعد از انقلاب چاپ شده است. این یادداشت ها یک کتاب دوجلدی است که جلد اول آن به نگارش خاطرات روزانه فروغی از سفرش با هیات ایرانی برای حضور در کنفرانس صلح پاریس اختصاص دارد. در این کنفرانس قرار بود این هیات از حقوق ایران در دنیا دفاع کند. فروغی در این یادداشت ها نشان داده که دولت هایی مثل انگلیس، فرانسه و آمریکا که سردمدار این کنفرانس بودند چگونه با ایرانِ ضعیف شده برخورد کردند و چگونه رجال آلوده در حکومت مرکزی با انگلیسی ها همراه بودند و در نهایت انگلیسی ها پشت ایران را خالی کردند؛ در واقع این یادداشت ها صندلی ایران در عرصه بین الملل در آن موقع را نشان می دهد. البته بنده از جهت مشی سیاسی موافق فروغی نیستم. بلکه منتقد مشی سیاسی او هستم. ولی انکار نمی کنم که فروغی یکی از موثرین چهره ها از دوران مشروطیت تا سال 1321 یعنی سالی است که فوت کرد. او نه تنها در عرصه سیاست بلکه در عرصه علم و ادب نیز از چهره های موثر بوده است. نثر فروغی بسیار نمونه است یعنی کتاب های او مثل سیر حکمت در اروپا کتاب مرجع شده است.

او در سرانجام اعلام کرد: امیدوارم این پویش که توسط کتابخانه ملی در حال اجرا است موجب ترویج کتابخوانی به خصوص در جوان ها گردد و انگیزه ای برای آن ها گردد تا به جای دیدن تلویزیون و خواندن پیغام های کوتاه در فضای مجازی کتاب بخوانند.