راهکار جالب دبی برای مقابله با خشک سالی چیست؟ ، باران دزدی شکلی تازه از جنگ
به گزارش فروش برتر، امارات متحده عربی برای مقابله با گرمای طاقت فرسا و خشکسالی شدید، به استفاده از پهپادهای مجهز به پرتو لیزر برای ایجاد بارندگی روی آورده است.
با تور دبی در زیباترین سواحل خلیج فارس استراحت کنید و شهری پر زرق و برق، بینالمللی و پیشرفته را سیاحت کنید.
امارات متحده عربی این فصل گرمای شدیدی تجربه نموده و در ماه ژوئن دمای 51.8 درجه سانتی گراد به خود دیده است. بدتر از آن، اندازه بارش سالانه در دبی 4 اینچ است که تابستان ها را طاقت فرسا و کشاورزی را تقریبا غیر ممکن می نماید (این کشور بیش از 80 درصد از مواد غذایی خود را وارد می نماید).
همان طور که مردم امارات متحده عربی کوشش می نمایند در فضاهای بسته بمانند و خود را خنک نگه دارند، کارشناسان مرکز ملی هواشناسی این کشور به فناوری جدیدی روی آورده اند که شرایط را متفاوت خواهد نمودِ استفاده از پهپاد و ایجاد بارندگی با استفاده از پرتو لیزر. این رویکرد بارورسازی ابر نامیده می گردد و چندین دهه به شکل های مختلف وجود داشته است. افزودن بعضی مواد یا ترکیبات شیمیایی مانند یدید نقره به ابرها می تواند موجب بارش باران یا برف گردد.
ممکن است داستان کوشش های چین برای اطمینان از داشتن آسمانی صاف پیش از بازی های المپیک تابستانی سال 2008 در پکن را به یاد داشته باشید یا حادثه ای که طی آن، روسیه به اشتباه بلوک سیمانی را روی خانه ساکنان بیچاره مسکو انداخت.
با توجه به اینکه محصولات جانبی این مأموریت های تغییردهنده آب وهوا به معنای واقعی کلمه بر سر مردم، محصولات کشاورزی و آب آشامیدنی فرود خواهد آمد، نگرانی های ایمنی قابل توجهی در خصوص بارورسازی ابرها وجود دارد. بعضی می ترسند ذرات مورد استفاده برای بارورسازی ابرها ماندگار شوند و در نهایت مشخص خواهد شد که برای انسان سرطان زا هستند یا برای محیط زیست ضرر دارند.
امارات متحده عربی بیش از 15 میلیون دلار روی 9 پروژه تقویت بارندگی در طول این سال ها سرمایه گذاری نموده است که در 8 مورد اول از روش های سنتی بارورسازی ابر استفاده شد؛ اما این کشور در جستجوی امنیت آب به رویکرد متفاوتی روی آورده است.
مرکز هواشناسی امارات به جای پخش کردن ذرات به شکلی که در روش سنتی بارورسازی ابرهای استفاده می گردد، در حال استفاده از هواپیمای بدون سرنشین است تا ابرها را وادار به بارندگی کند. این هواپیماهای بدون سرنشین برای هدف قرار دادن ابرهای خاصی طراحی شده اند و از تخلیه بار الکتریکی از طریق لیزر متمرکز برای ادغام قطرات آب موجود در هوا استفاده می نمایند و موجب بارندگی می شوند. طبق ویدئوهایی که در اینستاگرام پست شده است، دبی در انجام این کار پیروز شده است.
سؤال این است که آیا بقیه دنیا روش آن ها را دنبال خواهند کرد. شکل سنتی بارورسازی ابر از طریق آمریکا در هشت استان غربی استفاده شده است. شرکت هایی مانند Weather Modification Inc ادعا می نمایند در استفاده از یدید نقره برای القای باران یا برف سنگین تر تخصص دارند؛ اما حتی در این شرایط، مشخص کارایی چنین پروژه های بسیار سخت بوده است.
اگر ناوگان هواپیماهای بدن سرنشین بتواند به شیوه ای کارآمد و ارزان خشکسالی را رفع کند، نمی توان از مزیت های آن چشم پوشی کرد؛ البته چنین دستاوردی نباید موجب گردد که در خصوص این فناوری قدرتمند بی احتیاطی کنیم.
بعضی کارشناسان نگران اند این فرایند به طور ناخواسته موجب شروع سیل گردد. علاوه بر این، اگر کوشش برای ایجاد یک روز برفی موجب ایجاد شرایط جوی نامساعدی در منطقه گردد، ضروری است در خصوص مالکیت هواپیماها و نهادهای صاحب اختیار در این مورد، بحث کرد.
اگر بارورسازی ابرها رواج پیدا کند، به راحتی می توان تصور کرد بعضی کشورها از اصلاحات آب وهوایی به اسم ابزاری در برابر مخالفان داخلی و خارجی بهره ببرند یا کوشش همسایگان برای بارورسازی ابرها را به اسم ریشه مسائل آب وهوایی داخلی خود اعلام نمایند. کشور گرم یا خشکی که باعث بارش باران به ضرر همسایگان خود می گردد، مسلما چیزی را می گیرد که متعلق به او نیست.
در حال حاضر قوانین بین المللی خاصی در خصوص بارورسازی ابرها وجود ندارد و این رویکرد احتمالا با افزایش دعاوی برای جبران خسارت همراه خواهد شد. اگر کنترل آب وهوا به ابزار دست کشورهای قدرتمند و ثروتمند تبدیل گردد، دسترسی به آب ممکن است از طریق فشار یا شروع درگیری تبدیل گردد.
طبق کنوانسیون چهار دهه ای سازمان ملل متحد، استفاده خصمانه از فناوری های اصلاح محیط زیست ممنوع است و اگر کشوری بخواهد فصل خشک بی پایانی را برای مخالفان خود ایجاد کند، با اعتراضات بین المللی روبه رو خواهد شد.
حل وفصل دعاوی و درگیری بر سر باران دزدیده شده شکل جدیدی از نزاع در دنیا خواهد بود؛ به خصوص وقتی این احتمال وجود دارد که تابستان های آینده همانند تابستان سال جاری گرم باشند.
منبع: چمدان