مشکل تمرکز دارید؟ اضطرابتان را کم کنید - فروش برتر

آیا احساس می کنید که دیگر نمی توانید روی چیزی تمرکز کنید؟ شما تنها نیستید. کارشناسان می گویند اضطراب ناشی از شیوع کرونا به حافظه کاری ما لطمه زده است. همه ما با این احساس آشنا هستیم: به منظور انجام کاری وارد یک اتاق می شوید و بعد می ایستید، گیج و کمی منفک هستید و متوجه می شوید که کاملا فراموش نموده اید چرا آنجا هستید.

در سال 2011، پژوهشگران دانشگاه نوتردام در صدد برآمدند به دلیل این حواس پرتی پی ببرند و به این نتیجه رسیدند که صِرف وارد شدن به اتاق باعث فراموشی آنی یا لحظه ای شده است. آنالیز های آنان نشان داد که مغز به طور آنی می تواند مقدار معینی اطلاعات را حفظ کند و تغییر مکان در این وظیفه مغز تاثیر می گذارد و سبب می گردد که بخشی از داده ها را کنار بگذارد تا برای اطلاعات بیشتر جا باز گردد.

از وقتی که شیوع ویروس کرونا آغاز شد من چندین بار در روز وارد آشپزخانه می شوم، ولی فراموش می کنم به چه دلیل آنجا هستم. در حقیقت برای من تمرکز روی هر جیزی غیرممکن شده. نمی توانم برای زنگ زدن به یک شماره تلفن، آن شماره را به خاطر بسپارم و نوشتن یک ایمیل ساده مدت ها طول می کشد.

آغاز به نوشتن می کنم، ولی چند دقیقه بعد حواسم پرت می گردد. میزان بازدهی کار من کاهش یافته. یک دوستم که نویسنده است اخیرا به من گفت: به طور عجیبی مشغولم. کاری نمی کنم جز شستن ظرف ها و پیاده روی

در شرایط پر استرس انجام کار های ساده سخت تر از قبل به نظر می رسند

تنها من نیستم. تقریبا تمام کسانی که حواس پرتی تازه ام را به آن ها گفتم، اظهار داشتند که با مشکل مشابهی مواجهند. یک دفعه متوجه می شوید که انجام هر کار جدی مستلزم یک کوشش طاقت فرسا است. چیزی که اتفاق می افتد، اشتباه عملکرد حافظه کاری است یعنی توانایی جذب اطلاعات جدید، تبدیل آن به افکار منسجم و حفظ آن تا وقتی که شما کاری را که می خواهید با آن انجام دهید تمام کنید.

متی لین، استاد روانکاوی در دانشگاه تورکو، در فنلاند می گوید: حافظه کاری ارتباط نزدیکی با توجه دارد. شما به انجام کاری یا هدفی یا دستورالعملی یا چیزی که می خواهید انجام دهید، تمرکز می کنید. شرایطی که به سرعت تغییر می نماید، نگرانی و اضطراب همه این ها می توانند در توانایی ما برای تمرکز، تاثیر بگذارند.

پرفسور متی لین، می گوید: خیلی قبل از فراگیر شدن ویروس کرونا، ازگروه بزرگی از بزرگسالان آمریکایی خواستیم که در یک پرسشنامه در باره ارزیابی خودشان را تکمیل نمایند. متوجه شدیم یک رابطه منفی بین اضطراب با حافظه کاری وجود دارد. هر قدر اضطراب بیشتر باشد، عملکرد حافظه کاری کمتر است.

وقتی شما تجربه یک اضطراب شدید را دارید، مثلا هنگامی که در تاریکی راهی خانه تان هستید شخصی که که پشت سر شما راه می رود، شما را تهدید می نماید، ممکن است به یاد داشتن جزئیات قیافه آن شخص برایتان سخت باشد. یک شرایط استرس آور طولانی نیز می تواند تاثیر مخربی در حافظه لحظه ای شخص بگذارد تا آنجا که انجام ساده ترین کار برایش بیش از حد مشکل باشد.

پرفسور لین، یادآور می گردد: ما در باره نگرانی و استرسی صحبت می کنیم که حاد نیست و با یک آینده به شدت نامعلوم، مرتبط است. شما نمی دانید-آیا (اپیدمی) تا این تابستان یا پاییز ادامه خواهد داشت؟ هیچ کس نمی داند. این شرایط به اضطرابی که مزمن تر است منجر می گردد.

متی لین، می گوید وقتی برای کتابی در باره حافظه کاری که هنوز چاپ نشده تحقیق می کرد، به اتفاق گروهی که با او کار می کردند از 200 بزرگسال در بریتانیا و آمریکا پرسیدند که آیا نگرانی هایی به خصوص در ارتباط با اپیدمی کرونا دارند؟

اولیور رابینسون از دانشگاه کالج لندن می گوید کمبود خواب حافظه کاری را مختل می نماید

به دلیل این که در آن زمان اپیدمی در همه اخبار بود، سئوالی در باره اضطراب ناشی از اپیدمی نیز اضافه کردیم و از افراد خواستیم که سطح نگرانی خود را در مقیاس صفر تا 10 بنویسند. قرار بود عدد 10 نشان دهنده یک رشته نگرانی های دائمی باشد که در فعالیت های روزانه تاثیر می گذارد. حد متوسط 5.6 بود که به نظر من درجه بالایی است.

پرفسور لین، می گوید این اعداد همچنین نشان داد که ارتباط روشنی بین اضطراب های مرتبط با اپیدمی و کاهش عملکرد حافظه کاری وجود دارد؛ گر چه ممکن است چندین مکانیسم متفاوت برای این که چگونه اضطراب مرتبط با اپیدمی یا سایر عوامل، عملکرد ذهن آگاهی را مختل می نماید، وجود داشته باشد.

این ایده وجود دارد که بعضی وقت ها (اضطراب) توانایی شما را تحلیل می برد. وقتی شما مضطرب هستید، سَرِ شما پُر از این افکار است و مغز شما تا حدودی بی طرف نیست و به چیز های منفی بیشتر توجه دارد.

اولیور رابینسون، از انستیتوی علوم اعصاب ذهن آگاهی، در یونیورسیتی کالج لندن می گوید اضطراب دائم همچنین می تواند موجب بی خوابی گردد ولو این که شما دقیقا متوجه اضطراب بیشتر نباشید. بی خوابی نقش مهمی در مختل کردن حافظه آنی دارد.

او اضافه می نماید که ممکن است بخشی از مسائل مرتبط با حافظه لحظه ای، به این دلیل باشد که ذهن آگاهی تا آن اندازه زیاد بوده، که مغز توانایی ضبط آن را نداشته است.

رابینسون توضیح می دهد که حتی یک فرایند ساده ذهن آگاهی مانند تهیه لیست خرید، اکنون به نیروی مغزی بیشتری نیازمند است: بدون فکر به فروشگاه می روید و در همین حال فکر می کنید به چه چیز هایی نیاز دارید، چه فروشگاه هایی باز هستند و آیا رفتن به آنجا بی خطر است. فرض کنیم مغز شما قادر باشد در آن واحد به چهار چیز فکر کند، ولی ناگهان باید به 10 چیز فکر کند و نمی توانید هیچ کدام را انجام دهید.

خبر خوب این است که می توانید حافظه کاری خودتان را با تمرین قوی تر کنید. بازی های فکری زیادی در بازار هست، ولی نظر کارشناسان این است که تنها انتظاری که می توانید داشته باشید این است که فقط در این بازی ها ورزیده تر شوید.

اولیور رابینسون می گوید: بازی هایی که برای تمرین ذهن آگاهی است، به من یاری نمی نماید که لیست خریدم را بهتر به خاطر بیاورم. درست مثل این است که برای این که به مردم بازی تنیس را یاد بدهید، سعی کنید آن ها را وادار به دویدن کنید. .

اما بعضی از آنالیز ها نشان داده که نوع بخصوصی از تمرین های ذهن آگاهی که N-back خوانده می گردد برای تقویت حافظه آنی موثر بوده. این بازی تا حدودی شبیه بازی کلاسیک تمرکز است که در آن بازیکنان باید کارت های یک جور را پیدا نمایند، ولی در N-back فقط یک مهره است که روی یک صفحه شطرنجی در داخل مربع های کوچک بدون ترتیب منظم حرکت می نماید و به صورت حرکت دورانی به عقب و جلو برده می گردد و بازیکنان باید ترتیب حرکت مهره ها را به خاطر بسپارند.

این که آیا این بازی تاثیری بر حافظه کاری دارد، هنوز تا حدودی موضوع بحث انگیزی برای متخصصان علوم اعصاب است، ولی چند دور این بازی ممکن است تنش شما کاهش دهد. به هر حال در بدو امر این اضطراب است که مشکل ایجاد می نماید و برطرف آن می تواند ببعضی از مسائل مرتبط با تمرکز را حل نماید.

می خواهید حافظه کاری بهتری داشته باشید؟ ساعت ها بازی سودوکو یاریی نمی نماید

اولیور رابینسون می گوید در روش درمان اضطراب معمولا به این تکیه می کنیم که به اشخاص نشان دهیم که همه چیز آنقدر که آن ها فکر می نمایند بد نیست، ولی در این مورد واقعا نمی گردد از این روش استفاده کرد. اما می توانید چیز هایی را که به آن فکر می کنید محدود کنید.

به عبارت دیگر به راه انداختن دوباره حافظه کاری، ممکن است همچنین به معنی کم کردن توجه به خبر ها و سعی در فاصله دریافت از رسانه های اجتماعی باشد. ولی ممکن است موثرترین چیزی که به سادگی می توان انجام داد، این باشد که خودتان را متقاعد کنید که کوشش و تقلا عیبی ندارد.

اولیور رابینسون می گوید: اگر احساس می کنید که خوب نیستید، به خودتان بقبولانید که عیبی ندارد. اگر تمام مدت به خوب نبودنتان فکر کنید چیزی عایدتان نمی گردد؛ فکر کنید که اگر نتوانید صد در صد توانایی تان کار کنید، مهم نیست. اگر بازده کاری ندارید، عیبی ندارد. ما هنوز در بحبوحه یک اپیدمی هستیم.